Standardy Ochrony Małoletnich

Standardy Ochrony Małoletnich
w parafii świętego Jana Bosko w Sokołowie Podlaskim – podstawowe procedury postępowania

Działając na podstawie art. 22b ustawy z 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich Proboszcz parafii św. Jana Bosko w Sokołowie Podlaskim z dniem 6 sierpnia 2024 roku wprowadza do stosowania „Standardy Ochrony Małoletnich” (zwane dalej „Standardami”), których naczelnym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa małoletnim, dbałość o ich dobro, uwzględnianie ich potrzeb i podejmowanie działań w ich jak najlepszym interesie.

 

Rozdział 1

Postanowienia ogólne

  1. Celem Standardów Ochrony Małoletnich jest:
    a) zwrócenie uwagi dorosłych, rodziców i podmiotów współpracujących na konieczność podejmowania wzmożonych działań na rzecz ochrony małoletnich przed krzywdzeniem;
    b) określenie zakresu obowiązków przedstawicieli parafii w działaniach podejmowanych na rzecz ochrony małoletnich przed krzywdzeniem;
    c) wypracowanie adekwatnej procedury do wykorzystania podczas interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia małoletnich;
    d) wprowadzenie wzmożonej działalności profilaktyczno – wychowawczej w zakresie zapewnienia ochrony małoletnim przed przemocą.

  2. Dorośli w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka, monitoruje sytuację i dobrostan dziecka oraz stosuje zasady określone w Standardach.

  3. Niedopuszczalne jest stosowanie przez dorosłych wobec dziecka jakiejkolwiek formy przemocy.

  4. Ze Standardami zapoznawana jest wspólnota parafialna, a także małoletni i ich rodzice, zgodnie z procedurami określonymi w treści Standardów.

  5. Proboszcz parafii wyznacza Katechetę – panią Iwonę Mergo Golatowską jako osobę odpowiedzialną za monitorowanie realizacji Standardów, reagowanie na sygnały ich naruszenia i modyfikowanie zapisów Standardów i prowadzenie rejestru interwencji, zgłoszeń.

  6. Za monitoring bezpieczeństwa urządzeń teleinformatycznych z dostępem do Internetu, Proboszcz czyni odpowiedzialnym Księdza Wikariusza Adriana Arkitę.

 

Rozdział 2

Zasady bezpiecznych relacji dorosły – małoletni, w tym zachowania niedozwolone

  1. Podstawową zasadą relacji między małoletnimi a dorosłymi jest działanie dla dobra małoletniego, z poszanowaniem jego godności, z uwzględnieniem jego emocji i potrzeb oraz w jego najlepszym interesie.
  2. Dorośli działają wyłącznie w ramach obowiązującego prawa powszechnego, oraz swoich uprawnień i kompetencji.
  3. Zasady bezpiecznych relacji z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników (kapłanów, katechetów, organistę, kościelnego, sprzątających…), wolontariuszy, gości.
  4. Podstawowe standardy określające zasady, o których mowa w ust. 3 obejmują w szczególności:
    1) Utrzymywanie profesjonalnej relacji z małoletnimi i reagowanie względem nich w sposób niezagrażający, adekwatny do sytuacji i sprawiedliwy wobec innych.
    2) Zachowanie cierpliwości i szacunku w komunikacji z małoletnimi, podkreślające zrozumienie dla uczuć przeżywanych przez nich, nie wymuszające zwierzeń na siłę i okazujące zainteresowanie, wsparcie i gotowość do rozmowy.
    3) Nie zostawianie maloletniemu nieograniczonej wolności, wyznaczanie jasnych granic w postępowaniu i oczekiwań, egzekwując konsekwencje za ich nieprzestrzeganie, ucząc tym samym, że odpowiedzialność jest po stronie małoletniego, a konsekwencje wynikają z jego działania.
    4) Reagowanie w sposób adekwatny do sytuacji i możliwości psychofizycznych małoletniego, w tym dostosowanie poziomu komunikacji do małoletniego ze specjalnymi potrzebami, w tym niepełnosprawnego.
    5) Uwzględnianie potrzeb małoletniego oraz dostosowanie wymagań do indywidualnych potrzeb rozwojowych i możliwości psychofizycznych małoletniego.
    6) Równe traktowanie małoletnich bez względu na płeć, orientację seksualną, niepełnosprawność, status społeczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
    7) Fizyczny kontakt z małoletnim możliwy tylko jako odpowiedź na realne potrzeby w danym momencie, z uwzględnieniem jego wieku, płci, kontekstu kulturowego i sytuacyjnego. Na kontakt fizyczny (np. przytulenie) małoletni zawsze musi wyrazić zgodę.
    8) Ustalanie reguł i zasad pracy w grupie, jasne określanie wymagań i oczekiwań wobec małoletniego, stanowcze reagowanie na zachowania niepożądane.
    9) Udział dorosłych w doskonaleniu zawodowym w zakresie przeciwdziałania przemocy wobec małoletnich, komunikacji interpersonalnej, diagnozy czynników ryzyka, świadczących o możliwości stosowania przemocy wobec małoletniego.
    10) Panowanie pracownika nad własnymi emocjami.
  5. W relacji dorosłych z małoletnimi niedopuszczalne jest w szczególności:
    1) stosowanie wobec małoletniego przemocy w jakiejkolwiek formie, w tym stosowanie kar fizycznych, wykorzystywanie relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby);
    2) zawstydzanie, upokarzanie, lekceważenie i obrażanie małoletnich;
    3) podnoszenie głosu, krzyczenie, wywoływanie u nich lęku;
    4) ujawnianie informacji wrażliwych (wizerunek, informacja o sytuacji rodzinnej, medycznej, prawnej itp.) dotyczących małoletniego wobec osób nieuprawnionych,
    5) zachowywanie się w obecności małoletnich w sposób niestosowny, np. poprzez używanie słów wulgarnych, czynienie obraźliwych uwag oraz nawiązywanie w wypowiedziach do atrakcyjności seksualnej;
    6) nawiązywanie z małoletnim jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych, ani składanie mu propozycji o nieodpowiednim charakterze, kierowanie do niego seksualnych komentarzy, żartów, gestów oraz udostępnianie małoletnim treści erotycznych i pornograficznych, bez względu na ich formę
    7) utrwalanie wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych pracownika;
    8) proponowanie małoletnim alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji psychoaktywnych, spożywanie ich wspólnie z małoletnimi lub w ich obecności;
    9) zapraszanie małoletnich do swojego miejsca zamieszkania.

 

Rozdział 3

Zasady bezpiecznych relacji małoletni – małoletni, w tym zachowania niedozwolone

  1. Podstawową zasadą relacji między małoletnimi i między pełnoletnimi i niepełnoletnimi jest działanie z szacunkiem, uwzględniające godność i potrzeby małoletnich.
  2. Standardem jest tworzenie atmosfery życia parafialnego, które promuje tolerancję i poczucie odpowiedzialności za swoje zachowanie.
  3. Małoletni angażowani są w działania, w których mają możliwość aktywnego uczestniczenia, podejmowania współdziałania i rozwijania podejścia zespołowego, w tym kształtującego pozytywne relacje z rówieśnikami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
  4. Niedozwolone jest w szczególności:
    a) stosowanie przemocy wobec jakiegokolwiek małoletniego, w jakiejkolwiek formie;
    b) używanie wulgarnego, obraźliwego języka;
    c) upokarzanie, obrażanie, znieważanie;
    d) zachowanie w sposób niestosowny, tj. używanie wulgarnych słów, gestów, żartów, kierowanie obraźliwych uwag, w tym o zabarwieniu seksualnym;
    e) stosowanie zastraszania i gróźb;
    f) utrwalanie wizerunku innych poprzez nagrywanie (również fonii) i fotografowanie bez uzyskania zgody i w sytuacjach intymnych, mogących zawstydzić;
    g) udostępnianie między małoletnimi substancji psychoaktywnych i używanie ich w swoim otoczeniu.

 

Rozdział 4

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu

  1. W parafii powołana jest funkcja administratora sieci (zgodnie z rozdziałem 1 ust. 6), który odpowiedzialny jest za instalowanie i aktualizowanie przynajmniej raz w miesiącu programów antywirusowych i zapór sieciowych w celu ochrony systemów przed atakami złośliwego oprogramowania i blokowania na komputerach parafialnych materiałów niedostosowanych do wieku.

 

Rozdział 5

Procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi w Internecie oraz utrwalonymi w innej formie

I. Niebezpieczne treści (materiały pornograficzne, promujące nienawiść, rasizm, ksenofobię, przemoc, zachowania autodestrukcyjne)

  1. Treści nielegalne lub niezgodne z regulaminem danej strony zgłaszane są administratorom strony.
  2. W przypadku zgłoszenia o dostępie do treści nieodpowiednich, administrator sieci ustala okoliczności zdarzenia, podejmując próbę ustalenia sprawcy i świadków incydentu, a także zabezpiecza dowody, konfiguruje zabezpieczenia sieci parafialnej, by na nowo zablokować dostęp do niewłaściwych treści. Z poczynionych ustaleń sporządza Kartę przebiegu interwencji.
  3. Jeśli treści niebezpieczne dotyczą osób niezwiązanych z parafią, proboszcz zgłasza zdarzenie odpowiednim służbom (sądowi rodzinnemu lub Policji), przekazując zabezpieczone materiały.
  4. Współpraca z organami ścigania lub sądem rodzinnym obligatoryjnie musi zaistnieć w przypadku naruszenia zakazu rozpowszechniania materiałów pornograficznych z udziałem małoletniego (osoby poniżej 18 roku życia – art. 202 § 3 kodeksu karnego) oraz treści propagujących publicznie faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołujących do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych (art. 256 i art. 257 kodeksu karnego).

II. Ochrona wizerunku

  1. W miarę możliwości fotografowane są grupy małoletnich, a nie pojedyncze osoby.
  2. Zdjęcia i nagrania nie są podpisywane informacjami identyfikującymi małoletniego z imienia i nazwiska.

III. Naruszenie prywatności

  1. Informacja o zagrożeniu naruszeniem prywatności w parafii powinna zostać niezwłocznie przekazana administratorowi systemów informatycznych i proboszczowi parafii, którzy podejmują natychmiastowe działania w celu zabezpieczenia danych i ograniczenia dalszego dostępu do informacji niejawnych.
  2. ​​​​​​​Następnie należy ustalić okoliczności zdarzenia, poprzez dokładne udokumentowanie pozyskanych informacji i skontaktować się z ekspertem ds. bezpieczeństwa cyfrowego .
  3. W przypadku poważniejszych zagrożeń i w sytuacji, gdy naruszenie prywatności jest spowodowane przez osoby spoza parafii, należy nawiązać współpracę z organami ścigania.​​​​​​​

IV.  Cyberprzemoc

  1. Małoletni, który stał się ofiarą lub świadkiem cyberprzemocy (wyśmiewania, poniżania przy użyciu technologii cyfrowych, obraźliwych komentarzy, rozpowszechniania wizerunku, manipulowania zdjęciami itp.) powinien zgłosić sytuację do osoby dorosłej, związanej z parafią, do Katechety. Zgłoszenia może dokonać także świadek cyberprzemocy.
  2. Osoba, do której dotarła informacja próbuje ustalić okoliczności zdarzenia, zebrać dowody i postępować zgodnie z procedurami.
  3. O zdarzeniu poinformowani zostają rodzice, którzy wspólnie z administratorem sieci i koordynatorem ds. Standardów ustalają, czy sytuacja wymaga powiadomienia organów ścigania.

 

Rozdział 6

Zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia

  1. Celem planu wsparcia jest przede wszystkim:
    a) zainicjowanie działań interwencyjnych we współpracy z innymi instytucjami, jeśli istnieje taka konieczność;
    b) współpraca z rodzicami w celu powstrzymania krzywdzenia małoletniego i zapewnienie mu pomocy;
    c) diagnoza, czy konieczne jest podjęcie działań prawnych;
  2. ​​​​​​​W ustalaniu planu wsparcia uczestniczy małoletni, jego rodzice i zespół pomocy psychologiczno – pedagogicznej – każda z tych osób otrzymuje zadania do wykonania w określonym czasookresie.
  3. ​​​​​​​Działania koordynuje i monitoruje proboszcz, w tym podejmuje też działania wspólnie z instytucjami.
  4. Plan wsparcia uwzględnia:
    a) działania interwencyjne, mające na celu zapewnienie małoletniemu bezpieczeństwa, w tym zgłoszone podejrzenie popełnienia przestępstwa zgłoszone do organów ścigania;
    b) formy wsparcia oferowane przez parafię;
    c) zaproponowane formy specjalistycznej pomocy, jeśli istnieje taka potrzeba.
  5. ​​​​​​​Planem wsparcia należy objąć także rodzeństwo pokrzywdzonego.
  6. Plan wsparcia małoletniego funkcjonuje równolegle z podejmowanymi działaniami interwencyjnymi, a jego naczelną zasadą jest obserwacja, zapewnienie warunków do uzyskania wielospecjalistycznej pomocy, udzielanie wsparcia rodzicom i współpraca międzyinstytucjonalna.
  7. Plan wsparcia małoletniego ustalany jest również w sytuacji, gdy inicjatorem działań interwencyjnych jest inna instytucja (procedura „Niebieskie Karty”, uzyskanie informacji o krzywdzeniu od organów ścigania lub sądu itp., współpraca z OPS).
  8. W przypadku realizacji procedury „Niebieskie Karty”, plan wsparcia małoletniego tożsamy jest z ustaleniami poczynionymi w grupie diagnostyczno – pomocowej.
  9. Plan wsparcia małoletniego obejmuje różne formy pomocy, w tym prawną, psychologiczną, socjalną i medyczną, uwzględniając współpracę interdyscyplinarną w tym zakresie.
  10. Plan wsparcia małoletniego nie kończy się wraz z końcem procedury prawnej.

 

Rozdział 7

Zasady i sposób udostępniania personelowi, małoletnim i ich opiekunom polityki do zaznajomienia i stosowania oraz zasady aktualizacji i przeglądu Standardów

  1. Wszelkie procedury i dokumenty związane z wprowadzeniem Standardów są udostępniane parafianom, małoletnim i ich rodzicom podczas zapoznawania i zobowiązania do stosowania (zgodnie z poniższymi zasadami), a następnie na żądanie w dowolnym momencie. Dokumenty te można również znaleźć na stronie internetowej parafii.
  2. Wersja skrócona Standardów (dla małoletnich) dostępna jest na tablicy ogłoszeń, w kancelarii parafialnej
  3. Małoletni zapoznawani są ze Standardami podczas różnych spotkań w miesiącu wrześniu każdego roku.
  4. Wprowadzone zmiany w Standardach zatwierdza i przedstawia pracownikom, rodzicom i małoletnim proboszcz parafii.

 

Rozdział 8

Przepisy końcowe

  1. Standardy wchodzą w życie 14 sierpnia 2024 roku.
  2. Ogłoszenie następuje poprzez zamieszczenie Standardów na stronie internetowej parafii, wywieszenie na tablicy ogłoszeniowej oraz umiejscowienie w kancelarii parafialnej.